Τι είναι τα Κατάγματα καρπού;
Με τον όρο “Κατάγματα καρπού”, αναφερόμαστε σε κατάγματα ενός η περισσοτέρων οστών που βρίσκονται στην περιοχή του καρπού.
Ανατομικά, ο καρπός αποτελείται από οκτώ μικρά οστά και τα δύο οστά του αντιβραχίου, την κερκίδα και την ωλένη.
Τα Κατάγματα καρπού διακρίνονται σε:
Α. Κάταγμα κερκίδας
Β. Κάταγμα σκαφοειδούς
Α. Κάταγμα κερκίδας (πχ. κάταγμα Colles).
Τα κατάγματα κερκίδας προκαλούνται συνήθως από την προσπάθεια του ατόμου να στηριχθεί με το χέρι για να προφυλαχθεί από την πτώση.
Εμφανίζονται συνήθως με πόνο και πρήξιμο στην περιοχή του καρπού, ενώ σε περιπτώσεις παρεκτοπισμένων καταγμάτων, ο καρπός φαίνεται παραμορφωμένος. Σε περίπτωση υποψίας εφαρμόστε μόνο πάγο και απευθυνθείτε σε ορθοπεδικό
Ποια είναι τα συμπτώματα του κατάγματος κερκίδας;
- Έντονος πόνος
- Οίδημα
- Επώδυνη κινητικότητα
- Παραμόρφωση του καρπού
- Ευαισθησία
Πως γίνεται η διάγνωση του κατάγματος κερκίδας;
Η διάγνωση γίνεται με απλές ακτινογραφίες. Ενίοτε απαιτείται αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Πως αντιμετωπίζονται τα κατάγματα κερκίδας;
Τα κατάγματα κερκίδας , ανάλογα με την μορφή τους, την παρεκτόπιση, την ηλικία και την υγεία του ασθενούς μπορεί να αντιμετωπιστούν συντηρητικά ή χειρουργικά.
Συντηρητική αντιμετώπιση καταγμάτων κερκίδας
Αρχικά, αν υπάρχει παρεκτόπιση του κατάγματος, πραγματοποιείται ανάταξη μέσω ειδικών χειρισμών. Στη συνέχεια τοποθετείται κατάλληλος γύψος, έως ότου φύγει το πρήξιμο, οπότε και αντικαθίσταται με ειδικό, ελαφρύτερο συνθετικό νάρθηκα (cast).
Ο νάρθηκας διατηρείται συνήθως για 6 εβδομάδες και κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, δεν επιτρέπεται η επιβάρυνση του άκρου. Είναι επίσης σημαντικό να πραγματοποιούνται συχνά ακτινολογικοί έλεγχο για τον έλεγχο της πορείας του άκρου.
Χειρουργική αντιμετώπιση καταγμάτων κερκίδας
Το χειρουργείο είναι μονόδρομος, όταν συντρέχουν οι ακόλουθες ενδείξεις:
- Πολύπλοκο κάταγμα που επηρεάζει την άρθρωση του καρπού
- Μεγάλη παρεκτόπιση που δεν ανατάσσεται κλειστά
- Διαταραχές αισθητικότητας/ κινητικότητας δακτύλων
- Νεαρός σε ηλικία ασθενής
Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές προσεγγίσεις, ανάλογα με τη μορφή του κατάγματος. Η συνήθης προσέγγιση αφορά την συγκράτηση του κατάγματος μέσω ειδικής ανατομικής πλάκας και βιδών τιτανίου, η οποία τοποθετείται μέσω μίας μικρής τομής στον καρπό.
Η επέμβαση πραγματοποιείται συνήθως υπό περιοχική αναισθησία, ενώ δεν απαιτείται η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο. Η πλάκα και οι βίδες, συνίσταται να αφαιρούνται μετά από 1 περίπου χρόνο, ιδίως στους νέους ασθενείς. Σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικία μπορούν να μην αφαιρεθούν χωρίς να προκληθεί κάποιο πρόβλημα.
Τα πλεονεκτήματα που υπάρχουν μέσω της χειρουργικής προσέγγισης, είναι τα ακόλουθα:
- Άμεση κινητοποίηση και φόρτιση του άκρου, καθώς σπανίως χρησιμοποιείται νάρθηκας.
- Βέλτιστη αποκατάσταση των αρθρικών επιφανειών, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο κίνδυνος περιορισμού της κινητικότητας της άρθρωσης του καρπού.
Β. Κάταγμα σκαφοειδούς
Τα κατάγματα σκαφοειδούς είναι τα πιο συνηθισμένα κατάγματα της περιοχής του καρπού, καθώς εμφανίζονται σε ποσοστό 90%! Προκαλούνται συνήθως όταν το άτομο προσπαθεί να στηριχθεί στο χέρι του, κατά την πτώση του στο έδαφος. Έτσι, συμβαίνει βίαια υπερέκταση του καρπού.
Ποια είναι τα συμπτώματα του κατάγματος σκαφοειδούς;
- Έντονος πόνος
- Οίδημα
- Επώδυνη κινητικότητα
- Μώλωπες
- Παραμόρφωση του καρπού
- Ευαισθησία
Πως γίνεται η διάγνωση του κατάγματος σκαφοειδούς;
Ορισμένες φορές είναι δύσκολο να διαγνωσθεί αυτή η κατηγορία καταγμάτων. Ενδεχομένως, η κλινική εξέταση να μην μας οδηγήσει σε ένα ασφαλές συμπέρασμα. Επομένως, χρειάζονται απλές ακτινογραφίες, ενώ ίσως απαιτηθεί περαιτέρω διερεύνηση με αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Πως αντιμετωπίζονται τα κατάγματα σκαφοειδούς;
Η μέθοδος αντιμετώπισης επιλέγεται με βάση τις ακόλουθες παραμέτρους:
- Τον τύπο του κατάγματος
- Τον βαθμό της παρεκτόπισης
Συντηρητική αντιμετώπιση καταγμάτων σκαφοειδούς
Στην περίπτωση που τα κατάγματα είναι ρωγμώδη, απαρεκτόπιστα και αποσπαστικά, επιλέγεται η συντηρητική μέθοδος αντιμετώπισης, με χρήση ειδικού νάρθηκα ακινητοποίησης.
Καθ΄ όλη την διάρκεια της θεραπείας, γίνεται τακτικός ακτινολογικός έλεγχος για να διαπιστωθεί η πρόοδος του κατάγματος.
Χειρουργική αντιμετώπιση καταγμάτων σκαφοειδούς
Το χειρουργείο ενδείκνυται όταν συντρέχουν οι ακόλουθες ενδείξεις:
- Το σκαφοειδές οστό έχει υποστεί κάταγμα στη μεσότητα
- Υπάρχει μεγάλη μετατόπιση των σπασμένων κομματιών
Αξίζει να σημειωθεί, ότι με το χειρουργείο επιτυγχάνεται ταχύτερη σταθεροποίηση και επούλωση του τραύματος. Η επέμβαση πραγματοποιείται συνήθως υπό περιοχική ή ολική αναισθησία, ενώ περιλαμβάνει την χρήση βιδών ή οστικού μοσχεύματος από άλλο μέρος του σώματος. Ενδεχομένως, χρειαστεί να φορεθεί νάρθηκας ακινητοποίησης για μικρό χρονικό διάστημα.
Επανάσταση στην αντιμετώπιση των καταγμάτων σκαφοειδούς, αποτελεί τελευταία και η χρήση της διαδερμικής μεθόδου. Μέσω της διαδερμικής χειρουργικής, τοποθετείται μια μικρή ειδική βίδα στην περιοχή – υπό συνεχή ακτινοσκοπικό έλεγχο.
Η συγκεκριμένη μέθοδος έχει κάποια σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως:
- Εξαιρετικά μικρή τομή, μεγέθους μόλις 2mm
- Δεν διαταράσσεται η αιμάτωση της περιοχής
- Ταχύτερη επούλωση
- Ατραυματική μέθοδος – Σέβεται τους γύρω ιστούς
