Τα κατάγματα της κεφαλής του βραχιονίου αποτελούν ένα ιδιαίτερα απαιτητικό τύπο κάκωσης, καθώς:
α) μπορεί να αποτελούνται από πολυάριθμα κομμάτια
β) η συμμετοχή της αρθρικής επιφάνειας καθιστά την ακριβή ανάταξη απαραίτητη
γ) μπορεί να είναι ασταθή λόγω της έλξης των τενόντων που καταφύονται στην κεφαλή του βραχιονίου.
Εμφανίζονται στο 5 % του πληθυσμού. Στα μεγαλύτερα άτομα, τα κατάγματα αυτά σχετίζονται με την οστεοπόρωση. Μάλιστα, αποτελεί το τρίτο συχνότερο κάταγμα για ηλικίες άνω των 65 ετών.
Στα νεαρότερα ηλικιακά άτομα, προέρχονται έπειτα από τραυματισμό υψηλής ενέργειας (συνήθως τροχαία ατυχήματα, εργατικά ατυχήματα & πτώσεις).
Πως γίνεται η διάγνωση των καταγμάτων κεφαλής βραχιονίου;
Η διάγνωση απαιτεί συνήθως, εκτός από απλές ακτινογραφίες έλεγχο με αξονική τομογραφία. Με βάση την απεικόνιση τα κατάγματα διακρίνονται σε κατάγματα ενός, δύο, τριών ή περισσότερων οστικών τεμαχίων.
Με βάση την κατηγοριοποίηση αυτή και τον βαθμό παρεκτόπισης επιλέγεται η συντηρητική ή χειρουργική αντιμετώπιση του κατάγματος.
Πως αντιμετωπίζονται τα κατάγματα κεφαλής βραχιονίου;
Συντηρητική αγωγή
Στην περίπτωση καταγμάτων ενός τεμαχίου χωρίς παρεκτόπιση η αντιμετώπιση βασίζεται στην ακινητοποίηση του κατάγματος μέσω νάρθηκα (φάκελος). Η διάρκεια της ακινητοποίησης καθορίζεται από το είδος του κατάγματος. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα επιβάλλονται συγκεκριμένες ασκήσεις του ώμου για να αποφευχθεί η απώλεια κινητικότητας.
Άλλες περιπτώσεις στις οποίες επιλέγεται να ακολουθηθεί η συντηρητική αγωγή, είναι στην περίπτωση που ο ασθενής δεν μπορεί να χειρουργηθεί λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Επίσης, εξαιτίας της οστεοπόρωσης, είναι πιθανό τα οστά να έχουν γίνει εξαιρετικά πορώδη. Στην περίπτωση αυτή, έγκειται ο κίνδυνος να μην πετύχει η οστεοσύνθεση. Έτσι, επιλέγεται μια συντηρητική αγωγή με ακινητοποίηση της περιοχής, η οποία αν ακολουθηθεί σωστά, μπορεί να προσφέρει αρκετά ικανοποιητικά και κυρίως λειτουργικά αποτελέσματα.
Χειρουργική αποκατάσταση
Η χειρουργική επέμβαση λαμβάνει χώρα όταν υπάρχουν οι ακόλουθες ενδείξεις:
- Κάταγμα 2 ή περισσότερων τεμαχίων
- Παρεκτοπισμένο κάταγμα
- Συνοδός τραυματισμός νεύρων ή αγγείων
Η χειρουργική αποκατάσταση των καταγμάτων αυτών βασίζεται στη κατά το δυνατόν ακριβή ανάταξη όλων των οστικών τεμαχίων και τη συγκράτηση τους με ειδικά διαμορφωμένες ανατομικές πλάκες με κλειδούμενες βίδες (βίδες συγκράτησης).
Στα κατάγματα του χειρουργικού αυχένα είναι δυνατή η αποκατάσταση με μικρό ενδομυελικό ήλο.
Στην περίπτωση καταγμάτων αποκλειστικά του μείζονος ογκώματος είναι δυνατή η αποκατάσταση με μεταλλικές βελόνες και σύρματα.
Στην περίπτωση αδυναμίας οστεοσύνθεσης, συνιστάται η αντικατάσταση του καταγματικού οστού μέσω του ενδεδειγμένου τύπου αρθροπλαστικής (ημιολική, ολική ή ανάστροφη αρθροπλαστική ώμου).
Η επέμβαση πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία και η νοσηλεία του ασθενή είναι της τάξης των 1-2 ημερών.
Η ανάγκη αφαίρεσης των υλικών εξαρτάται από την ηλικία και το επίπεδο δραστηριότητας του ασθενούς. Τα υλικά οστεοσύνθεσης αφαιρούνται συνήθως μετά από το λιγότερο 12 μήνες.
Ο σημαντικότερος κίνδυνος που ελλοχεύει στην χειρουργική αποκατάσταση τέτοιου είδους καταγμάτων, είναι ο τραυματισμός της μασχαλιαίου νεύρου, το οποίο ελέγχει το δελτοειδή μυ.
Όπως σε κάθε χειρουργική επέμβαση, σπάνια μπορεί να επέλθει κάποια μόλυνση ή να προκληθεί τραυματισμός κάποιου αγγείου.
Φυσικά η επιτυχία της εγχείρησης, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την επιστημονική αρτιότητα της χειρουργικής ομάδας. Οι Ορθοπεδικοί Χειρουργοί Γεώργιος & Ναταλία Ρενιέρη, με εξειδίκευση στην Ορθοπεδική Τραυματολογία & Χειρουργική άνω & κάτω άκρων, είναι σε θέση να σας βοηθήσουν να επανακτήσετε την λειτουργικότητα του ώμου σας και να επαναφέρετε την ποιότητα στην ζωή σας.